Daar zijn we weer, na een paar maanden van afwezigheid moet ik er weer aan geloven. Ik heb weliswaar niet stilgezeten, want dat doet een supporter natuurlijk nooit. Elke donderdag stond ik verdekt opgesteld om te kijken of het initiatief van de technische commissie om het veld open te stellen voor hele enthousiaste RWA-kinderen succes op leverde. De eerste week was het al direct een succes, niet alleen jonkies maar ook senioren stonden klaar om de palen uit de containers te halen. Zeven weken lang konden alle RWA leden hun geluk niet op, of het nu was om te badmintonnen, te handballen, hard te lopen, serieus te trainen, te voetballen, of zelfs een balletje op de korf te mikken, alles kwam voorbij. Wat opviel was dat de maandagavond groep er heel serieus mee omging en aan het begin van de competitie met een geweldige conditie aan het seizoen 24-25 begint.
Ook de D1 begint met een voorsprong aan de competitie want ook deze ploeg is al een tijdje aan het trainen, soms nog incompleet maar ze schromen niet om een beroep te doen op invallers.
Ik denk dat de technische commissie ook niet heeft stilgezeten want nagenoeg alle teams zijn weer voorzien van trainers en begeleiders. En wat zijn het weer veel ploegen die het komende seizoen de strijd aan gaan en natuurlijk door alle RWA-leden zullen worden aangemoedigd. Ik hoop dat de jonkies en de talenten van RWA door zullen groeien naar de hoofdmacht want daar is de spoeling wel heel erg dun geworden.
Bij het observeren van dit alles viel mij wel weer wat op, in de bosjes langs het veld kan je van alles vinden, lege flesjes, tennisballen, brandnetels, heel veel slakken, pitte zakjes, speelgoed en natuurlijk heel veel ballen (en heus geen afgedankte). Alles opruimen blijft een probleem.