Na een weekje afwezigheid moet de draad weer opgepakt worden.
Zo aan het einde van de eerste helft van het veldseizoen, zijn de meeste kaarten wel geschut, het zesde, of is het nu het vijfde, is mooi herfstkampioen geworden. Proficiat. De rest van de teams speelt na de zaal de resterende helft van de veldcompetitie.
Ook de C3 en de F1 behaalde een mooie eerste plek in de competitie. Of dat ook recht geeft op het eten van taart, weet ik eigenlijk niet.
In de zaal zijn er nieuwe kansen op een hoge notering of een kampioenschap.
Ik zag de D2 een ruime overwinning behalen op de ploeg die net voor de D2 op de ranglijst stond. De uitwedstrijd werd met 5-3 verloren maar met wat invallers werd de thuiswedstrijd ruim gewonnen. Op weg naar de uitgang hoorde ik een ouder, waarschijnlijk van de tegenpartij, zeggen dat er iets niet klopte.
Het naderende einde van het veldseizoen heeft iets triestigs, weinig wedstrijden, weinig publiek, helaas geen broodjes gezond, en ook een deel van de trainingen valt weg.
Gelukkig was het de laatste weken stralend weer en dat vergoed dan weer veel.
Binnenkort zal er weer een grote verhuizing plaatsvinden van palen, ballen en materiaal naar de verschillende sporthallen. Ouders mogen daarbij weer inspringen.
Het is voor de technische commissie weer een hele puzzel geweest om alle teams twee keer in de week te laten trainen.
Er zal, vooral door de ouders, weer veel geregeld moeten worden om de kinderen allemaal op tijd op de juiste plek te krijgen.
Ook trainers moeten inventief te werk gaan om training te geven en training te krijgen.
Succes daarbij.