Na een korte voorbereidingsperiode, waarin van alles te beleven viel, is het spel om de knikkers nu echt begonnen…..nee niet het voetbal, maar de strijd op het korfbalveld.

Maar wat viel deze supporter de laatste weken op?

Een sjouwende kleding mevrouw, die verward raakt in XXS, L, XSM, 116, 144, korte broek, lange mouw, maar er toch elke dinsdag weer is uitgekomen en klaar zit om alle nieuwelingen van het juiste tenue te voorzien.

Jonge trainers die als een soort Max Verstappen of Adrie van der Poel zich drie keer in de rondte haasten om van Portland naar Rhoon te komen om daar op tijd bij hun eigen training te komen.

Docenten die in hun vrije tijd de rwa-jeugd de duistere formules van de wiskunde helpen te ontrafelen, en met succes heb ik begrepen.

Een groep ouderen, die proberen hun spieren en botten door middel van een wekelijkse (pijn)sessie te optimaliseren en hetgeen zij geleerd hebben, proberen om te zetten in een partijtje korfbal tegen beginnende korfballertjes (ja de ouderen hebben gewonnen), maar er wordt gedacht aan een revanche.

Ook zag ik de G-ploeg, watertandend toekijken, want die willen ook wel een wedstrijdje spelen tegen die groep ouderen.

Ik zag een zeer meelevende “kantine”beheerder kijken naar de trainingen van vooral de f-jes en kangaroes, bijna allemaal nieuwe RWA –spelertjes, maar hij heeft nu al in de gaten wie er een talent is of zal worden. Daarbij helpt hij, iedereen die daarom vraagt, geduldig bij het instellen van de wifi op telefoons en i-pads. Om maar te zwijgen over het lenen van geld voor de loterij.

Maar dit alles is maar een kleine opsomming van hetgeen deze supporter opvalt.

Uiteindelijk is het kijken naar wedstrijden toch het grote doel.

Dit keer werd er gekeken naar de D1. Een team vol met talentjes, en sluimerende talenten. In korte tijd hebben de trainers daar toch een hecht team van gemaakt. De bal rondspelen en wachten op de juiste kansen is deze zaterdag het devies. Op tijd insnijden en niet lukraak schieten. De opdrachten worden prima uitgevoerd, en dat zorgt voor mooie aanvallen en evenzoveel doelpunten. Een mooie en goede overwinning was hun deel.

Ook het eerste werd onderworpen door deze supporters ogen. Het werd een beetje een vechtwedstrijd. Onder de korf veel geduw en getrek. Vooral het innemen van de paalpositie bij een vrije worp doet soms wat verbazing opwekken, maar het hoort er bij. Ik zag wel een team wat erg graag wil, maar het nog niet helemaal kan waarmaken. Veel schoten, onder de druk van de tegenstander, gehaast uit de handen vlogen en daardoor het doel misten.

Maar ik heb begrepen dat er nog wat blessures zijn, wellicht dat dat bij de volgende thuiswedstrijd niet meer aan de orde is. Misschien dat wat meer publiek de wedstrijd een boost kan geven, de trommelaars gaven dat zeker niet.

Tot slot: De loterij leverde weer geen prijs op.