Van de week zag ik foto’s van het festijn “Throw in the Dark” ik had geen idee wat het was (is) maar na het zien van de foto’s, ………..ik kom de volgende keer ook (want zo iets moet natuurlijk een traditie worden). Het is echter een hoop werk om zo iets moois voor elkaar te krijgen, dus als er gebrek aan mankracht is, kom ik ook nog helpen.

Verder zag ik een over ijverige C-speler, die later vast de handel in gaat, al wil je het niet, al heb je geen geld, hij verkoopt je toch gewoon een handjevol geluk. (nou ja, bij mij geen geluk, maar RWA vaart er wel bij)

Dan naar de uitgekozen wedstrijd. De D3, helaas ken ik nog niet alle namen, trouwens deze supporter gebruikt nooit namen, maar je kan aan dit team zien dat ze nog niet veel korfbalervaring hebben. Als ouder op de tribune zou je bijna mee willen doen om deze spelertjes een doelpunt te laten maken. Coaches en trainers doen wekelijks hun best om de beginselen van het korfbal aan de kinderen uit te leggen en bij te brengen. Dat valt tot nu toe niet mee. Elke week wordt er op de maandag ook nog eens een korte sessie gehouden tegen wat oudere spelers, gaat dat misschien helpen. Kop op d3, vangen en gooien gaat elke keer wat beter, en misschien een training van de hoofdtrainer aanvragen.

Daarna was de C1 aan de beurt. Zij gingen flitsend van start, na twee schoten stond het al 2-0 en na vijf pogingen 4-0. (overigens allemaal dames doelpunten) Daarna kwamen ook de heren los. De eerste helft was goed, leuke aanvallen en vooral een leuk team. De tweede helft zakte de boel wat in. Toch  werden er toen nog fraaie doelpunten gescoord. Uiteindelijk werd er dik gewonnen.

Ik had ook nog graag naar de B1 willen kijken, maar Sinterklaas gooide roet in het eten.

Wat me opviel, waren de vele supporters die op de tribune zaten, rustig, niet gek uitgedost, zonder vlaggen, zonder lelijke woorden, maar wel betrokken bij wat zich op de speelvloer afspeelde. Echt korfbalpubliek. Volgende week speelt ons vlaggenschip thuis (17.30 uur), beetje sfeer mag, maar trommels hoeft niet.