We gaan terug naar de eerste training aan het einde van vorig seizoen. We begonnen met de C3 met de voorbereiding op het nieuwe seizoen met 8 spelers 5 meiden en 3 jongens Helaas gaven al snel 2 spelers aan te stoppen met korfbal. Erg jammer en vervelend voor de groep. We startten de competitie maar met 6 spelers. We hadden het geluk dat er veel invallers waren die met ons mee wilden gaan. Aan het einde van de veldcompetitie stonden we als RWA C3 op een mooie 1e plek. Het kampioenschap werd samen met alle invallers gevierd met een mooie medaille en een lekkere taart.

De grote vraag en nu? We wisten dat we vanaf december met 5 spelers zouden staan want Fenna zou gaan verhuizen naar Friesland.

Al snel was er duidelijkheid. De C2 en C3 gingen verder als 1 team. Een klein beetje paniek want in de zaal zou de groepmet 13 spelers beginnen en vanaf januari dan nog 12. Best een grote groep.

Op het veld maar alvast samen trainen en elkaar leren kennen. Het is dan erg fijn als je als trainers ziet dat de 2 groepen een leuke klik hebben met elkaar.

De oefenwedstrijden begonnen en dan komen de eerste breinbrekers. Hoe maak je de vakken, wie zet je bij wie en hoe wissel je door. Het was een puzzel voor ons als coaches maar we zijn er uitgekomen. We maken 3 vakken en dan wisselen we de vakken door. Bij de oefenwedstrijden kregen we het gevoel dat de vakken wel goed stonden en zo zijn we de competitie gestart.

We begonnen met de thuiswedstrijd tegen Vitesse en wonnen met een duidelijke 12-2. De zaterdag erna speelden we tegen ONDO en na een mooie eerste helft, maakten we het ons zelf moeilijk. De twee punten namen we wel mee naar huis. Na 2 overwinningen moesten we naar Achilles. De ploeg had net zoveel punten als wij, al zegt dat niet veel aan het begin van de competitie. Het was een fysiek duel maar we namen weer 2 punten mee. Zo volgden in het nieuwe jaar nog overwinningen op WION (8-3) Avanti (14-3) en KCR (7-4). We hadden tot nu toe alle wedstrijden gewonnen en stonden op een mooie 1eplaats.

Kunnen we de eerste plaats vasthouden of worden we zenuwachtig omdat we bovenaan staan. De eerste 2 wedstrijden van de “terug” ronde werden gewonnen en ook met mooi samenspel. Dan een belangrijke wedstrijd tegen de nummer 2 WION. Het was een wedstrijd met veel strijd en waar het niet echt wilden lukken. Doorlopers op het randje, schoten die er uitdraaiden en dan sta je 1 minuut voor tijd 5-4 achter. Uiteindelijk in de laatste 20 seconden viel de bal erin 5-5. Al snel het eindsignaal en de vreugde was daar. We houden de concurrentie op afstand.

Na een weekje rust en een mooie vakantie stond er weer een belangrijke wedstrijd klaar. Achilles daar hadden we van gewonnen maar het was een fysieke tegenstander en naast WION ook een concurrent. Bij winst zouden we kampioen zijn. De opstelling was puzzelen. We misten 1 heer en 1 heer kwam later omdat hij met een andere ploeg mee moest. Nu moesten er 2 dames als heer spelen tegen een ploeg die meerheren, dan dames had. Er stond wat spanning op de wedstrijd, het doel was duidelijk, winnen en dan zijn we kampioen. De grapjes, de lolletjes, de dansjes die er altijd voor de wedstrijden waren, waren er minder. We openden de wedstrijd scherp en geconcentreerd. Bij rust een 5-1 voorsprong. Na de rust duurde het heel lang voor er gescoord werd en helaas was het ook Achilles die scoorde 5-2. De spanning was voelbaar. We waren beter, alleen de kansjes misten we. De 6-2 hing in de lucht en uiteindelijk viel deze. De opluchting was hoorbaar en voelbaar (zowel in het veld als op de tribune). Uiteindelijk liepen we uit naar een 9-2 overwinning. Na het fluitsignaal een ontlading. We zijn KAMPIOEN!! Complimenten en felicitaties van de coach van Achilles, hoe wij als ploeg de wedstrijd speelden en ook van veel mensen die de wedstrijd hadden gezien.

We zijn kampioen, maar als je kampioen bent, wil je je ook blijven bewijzen. Nog 2 wedstrijden waarvan de eerste Avanti uit. Thuis hadden we gewonnen, ondanks de uitslag (14-3) deed vermoeden ging het toen niet heel makkelijk. De eerste helft was maar 3-0. We begonnen de wedstrijd wat onrustig. We wilden erg graag en misten veel kansen. We begonnen de 2e helft met een achterstand maar omdat we na de rust, de rust er meer in hadden maakten we ook onze kansen af. We wonnen met 9-5. We zijn nu ook alleen kampioen. Er kan geen ploeg meer gelijk met ons komen. Weer een klein feestje dat werd beloont door een heerlijk ijsje.

Op 1 april de laatste wedstrijd tegen KCR. De vorige was het een moeizame wedstrijd met veel plaatsfouten. Deze dag de bedoeling om te zorgen dat het minder zou zijn. We begonnen erg fel en binnen een korte tijd stonden wij 4-0 voor. KCR schakelde een tandje bij en het was snel al weer 4-4. Het was hierna stuivertje wisselen. De wedstrijd eindigde in een stand van 8-8. Het was nu tijd om het kampioenschap te vieren. Er stond een heerlijke taart voor ons klaar en een gouden beker! Ook werd een groepsfoto uitgedeeld en mochten wij als coaches een mooie bos bloemen ontvangen.

Wie had gedacht. We werden als C2 en C3 “een nieuwe” ploeg en begonnen met 13 kinderen (8 dames en 5 heren). Het  was even wennen met een nieuwe groep maar aan de andere kant voelde het gelijk goed voor alle spelers. Dit was ook te zien in de loop van de competitie. We konden elkaar steeds beter vinden, waar kunnen we elkaar helpen en wie moeten we wanneer uitspelen. Je merkt dat we een echte ploeg zijn die voor elkaar wil werken. Dit zie je ook in wie de doelpunten scoort, vaak veel verschillende doelpuntenmakers in de wedstrijd.

Wie zijn nu al de leuke spelers uit de C2:

Eliza, onze langste dame, rustig maar maakt altijd wel een doelpuntje en verdedigend erg sterk.

Elise, heeft een mooi schot en wil heel graag een keertje met 1 hand scoren. Ze weet wat haar trainer daarvan vindt 😉.

Myrte, de aanvoerder van de groep. Ze stuurt de groep als een echte aanvoerder, maakt haar doelpuntje maar mag zichzelf nog wel meer belonen na een mooie actie. In de verdediging kom je haar maar moeizaam voorbij.

Alyssa, korfbalt nog niet zolang maar maakt stappen. In de verdediging loopt ze irritant in de weg. De kansen komen ook en hopelijk valt er binnenkort eentje binnen.

Jip, stuurt haar vak en heeft het overzicht. Hierdoor gooit ze andere vrij. Haar doorlopers vallen vaak binnen.

Romy, een harde werker in de groep en hierdoor groeit ze ook. De kleine kansjes rondom de korf zijn voor haar. Er vallen er steeds meer binnen.

Marije, speelt de meeste wedstrijden als heer en dat als jongste van de hele groep. Een duwtje uitdelen tegen een heer, dat vindt ze niet erg. Een doelpuntje pikt ze vaak wel mee.

Ben, is in zijn spel erg gegroeid. Hij schuift/schaatst af en toe door het veld. Hij maakt de kleine kansjes en de doorlopers die hij krijgt.

Gijs, is ontzettend snel en loopt zichzelf soms voorbij. In de verdediging denkt zijn heer dat hij er voorbij is en dan is Gijs daar weer. Scoort ook vaak een mooie doorloper.

Thomas, creëert uit het niets een aangeef waardoor de meiden in het vak de kansen krijgen. Hij heeft een mooi schot en hij als rustig schiet, vallen ze binnen.

Tim, de oudste van de groep maar ook iemand die (samen met de aanvoerder) de groep aanmoedigt en oppept. Heeft een mooie schot en een slimme beweging waardoor hij regelmatigeen doorloper kan scoren.

Josh, de langste en de jongste van de heren. Hij is altijd heel rustig en je krijgt hem niet gek. Maakt vaak de kansen die hijkrijgt wel af.

De zaalcompetitie zit er op. We gaan volgende week starten op het veld en weer met elkaar zorgen voor mooie wedstrijden!

De trotse coaches.