Lang geleden dat ik weer eens mijn stem liet horen door middel van mijn schrijfsels. Dat wil niet zeggen dat ik niet gesupporterd heb. De afgelopen maand is er weer heel wat gebeurd. Ik herinner mij hele spannende wedstrijden, waarvan er één in het allerlaatste fluitsignaal werd beslist.
De E3 die op koers lag voor het kampioenschap, de zenuwen gingen echter een rol spelen en er volgden twee verliespartijen, maar gelukkig wisten de spelers en speelsters in de laatste wedstrijd toch nog de volle winst en daarmee het kampioenschap te behalen. Dat werd dus taart eten, en hoe dat moet had het derde al voorgedaan want ook zij haalde het kampioenschap binnen met maar één verliespunt (tegen wionen dat deed mij toch een beetje glunderen).
De D1 stond de hele competitie bovenaan, maar door een terechte verliespartij bij Weidevogels, moest het ook bij hen in de laatste wedstrijd gebeuren. Een gelijkspelletje leek mij wel haalbaar en daarmee wellicht ook een taart binnenslepen, maar halverwege de tweede helft bij een stand van 3-3, werd mij duidelijk gemaakt dat er echt gewonnen moest worden (iets met onderlinge resultaten), de spanning steeg ten top, maar gelukkig was er veelvuldig getraind op strafworpen en dat was maar goed, het laatste doelpunt kwam van de stip en leidde tot grote vreugde bij de spelers/speelsters van RWA en veel verdriet bij de tegenstander die wel de sportieve plicht opbrachten op hun tegenstanders te feliciteren met het kampioenschap, dus ook de D1 ging smikkelen van de taart die wederom gesponsord werd door KC Bakery. Opvallend bij deze wedstrijd was de grote toeschouwersschare, waarvan sommige urenlange files hadden getrotseerd om de sporthal te bereiken of dat nog tegoed hadden.
Dan nu nog het eerste en tweede, beide ploegen hebben geen beste zaalperiode achter de rug maar lieten in de laatste wedstrijden van deze competitie zien dat ze best aardig kunnen korfballen. Vooral het eerste schotelde het hondstrouwe publiek een zeer goede en spannende wedstrijd voor. De winst werd begroet als was het een kampioenschap. Nadat de eenzame trommelaar al de lootjes had verkocht en mij had verzekerd dat er een taart in de koelkast op mij stond te wachten was het ook deze keer weer een teleurstelling dat ik naast de prijzen greep.
Dan staat nu het veld weer op ons te wachten. ’s Maandags stonden de oudere onder ons klaar. Sommige met wel vier laagjes over elkaar aan maar dat was niet nodig. Tijdens de training kwam de TC aangevuld met stoere ouders de ballen, manden, palen, voeten, pionnen en nog wat attributen terugbrengen zodat de eerste trainingen dinsdags konden aanvangen.
Zaterdag zijn de eerste wedstrijden gespeeld en ook de eerste punten zijn binnen, Vooral de D3 verdient daarbij een vermelding.
Het is fijn om weer op het veld te zijn, lekker in de buitenlucht (brrr) sporten, heerlijk in het zonnetje zitten, gezellig langs het lijntje lopen. Natuurlijk zullen we Ron missen en moeten we zelf weer bardiensten draaien. Ook het schoonmaken van het complex moeten we weer zelf ter hand nemen. Soms vinden we dat een nadeel, maar de inkomsten zijn voor ons en dat moet toch een groot voordeel zijn.
Allemaal weer veel plezier op het veld.